Cuba swingt en lacht

Thuis aan het bijkomen (half zwevend van de jetlag) ons laatste verslag omdat dit onmogelijk was op Cuba.
We hebben ons zooo vaak verbaasd daar. Je kunt er geen geld pinnen dus voldoende euro s meenemen om bij de banken te wisselen, alles wordt gecheckt, zooo bizar! Als je tankt en benzine met een briefje van 50 CUC betaald moeten zelfs je paspoort gegevens genoteerd en verantwoord worden aan een of andere pief. Er is de moneda national voor Cubanen en de CUC munt voor buitenlanders...wanneer het ons lukte in een "restaurant" te eten met de nationale munt dan koste een maaltijd met drinken voor 3 pers. slechts omgerekend 2,30 euro! De maaltijd stelde dan wel niet veel voor maar "t eten in "t CUC restaurant welliswaar 10 x zo duur ook niet! Het is zo"N land van niets, zelfs in de hoofdstad heb je niet een leuke kleding winkel of een voor onze begrippen goede supermarkt. Iedere dag dezelfde rijst, koolsalade tomaten en ananas, en vaak alleen ei bij het ontbijt...
Eigenlijk is het één grote vieze stinkstad, wát ...?? stinkland.. zeg maar!!! (disculpe) De muren zijn vervallen, de deuren half verrot, de afvalberg enorm omdat alles maar dan ook alles gewoon van hun afgegooid wordt, de straten (afgezien v/d zgn. "winkelstraat" ) volledig kapot en bij regen niet door te komen, vaak geen electriciteit, water of warm water, maar .... de mensen lachen, ze swingen en zingen zoals je in geen ander land ziet (?) ennnn niet te vergeten zit er regelmatig achter zo'n oude gevel een wonderlijk mooi huisje compleet antiek ingericht met porselijnen bordjes , beeldjes en glaswerk etc. Zo verbleven we soms onverwacht toch op bijzonder mooie plekjes met een binnentuintje of een hofje...

De wegen ...de wegen... sjeetje de benzine klotst in de tank, onze magen tollen van het slalommen om diepe gaten hoge hobbels etc....onmogelijk om gemiddeld meer dan 250 km per dag volte houden.

Zit je eindelijk op dé snelweg van Cuba, rijden er fietsers... paard en wagens , lopen er kaas/ sinaasappel verkopers,ronkende stinkende vrachtwagens, bussen stilstaand midden op de weg en 5 man erom heen te plassen...gewoon zo midden op de snelweg..nou ja te zot!!! De meeste cubanen kunnen zich geen auto veroorloven dus alles wat enigzins rijden kan is tevens taxi....in geen enkel land ooit zoveel verschillende soorten vervoersmiddelen (en complete liftende gezinnen) gezien...Kapotte oude auto's staan overal, dan zie je weer 5 man rond zo'n auto of 20 man bij een pech bus staan en iedereen weet hoe 't gerepareerd moet dus lange discussies over het hoe en wat en het schiet maar niet op maar onze 1ste les op Cuba (toen we geduldig 6 uur wachten op onze reeds gereserveerde auto...) was al KEEP ON SMILING YOU"RE ON CUBA...nou we bleven lachen want je hebt geen keus haha.

Wat hebben we genoten toen Nona hier aankwam en met ons voelde en beleefde hoe het in dit land eraan toe gaat en wat hebben we ook veel prachtige dingen gedaan en gezien...hoogte punt was het het geweldige mooie snorkelen... de zee lijkt schoon en de verbluffende onderwaterwereld was er wonderschoon, zoooo gaaf.., zoveel soorten vissen ,zoveel kleuren ,zoveel prachtige koralen, zelden zoiets fantastisch gezien....wel eng ook soms omdat we ook op plekken kwamen waar het heel erg diep was en dan bekruipt me het gevoel dat er wel eens een haai zou kunnen opduiken zoooo geheel onverwacht...je weet wel...(had Nona ook last van..)

Kortom er is tijd nodig om met mensen in contact te komen, zit er geen wederzijds financieel belang dan kun je hele leuke gesprekken hebben en vooral lachen met hen...
zit er wel een belang voor hen dan zien ze je eerst als de domme geldboom waar je eens aan schud en er valt al geld uit...schud je nog eens valt er nog meer, en verdien je geen respect...gaande weg leer je door stampij te maken (zonder je hart geweld aan te doen) de zaken zo te draaien dat je niet meer betaald dan je zelf inschat en krijg je al iets waardering...echter na 3 en een halve week heb je gewoonweg even geen zin meer in gezeur over geld...en wordt het tijd te reizen naar een ander land....naar huis dus want zoals onze vriendinnen al zeggen, zoals het klokje thuis tikt....(?) ik weet het nog niet...heimwee naar Nederland was er nog niet maar Gabi vindt het in ieder geval heerlijk vannacht weer in pyama in eigen bed te slapen.....(in Z-Amerika kon je niet iets om het lijf hebben zo warm...) Wat boffen we dat we in de zon aankwamen en wat heerlijk Marja en Sil om door jullie verwelkomd te worden op Schiphol en zo verwend te worden....
Iedereen heel hartelijk bedankt voor het meegenieten / beleven, de fijne reacties en de bidders, het was de reis van onze dromen, een heel gezegende tijd zonder problemen en met veilige thuiskomst , fijn jullie dadelijk ook weer te zien met Pasen..

Dit stukje met dank aan cuba-conga, we hebben veel aan de informatie gehad en werkelijk een en ander beleefd zoals beschreven..

Liefs Henk Tina Nona en Gabi.